In dit scenario is er slechts één toepassing voor het produceren van (metadata) stamgegevens. Dat is het dataregister. Het kan ook een van de bestaande bronsystemen zijn. Alle andere applicaties verbruiken deze gegevens uit het dataregister en gebruiken deze in hun rocessen. Dit omvat de applicatiefuncties voor technische- en operationele metadata Voordelen:

• Het servicedesign wordt direct in kaart gebracht in het dataregister.
• Mogelijkheid om het informatiemodel en service-interfaces te standaardiseren
• Verificatie en bedrijfsregels worden alleen geïmplementeerd in het dataregister.
• Realtime uitlijning van de gegevens alleen op lezen/verzoek
• Hoge beschikbaarheid alleen nodig voor het dataregister.
• Uiteindelijk geen replicatie van data (afhankelijk van de volwassenheid van de verbruikende systemen)

• Elke verandering in datamodel bij consumenten leidt tot verandering in service, dit zou op elkaar moeten worden afgestemd of een groot gestandaardiseerd datamodel in de service-interface vereisen.
• Informatievoorziening aan applicaties moet opnieuw worden ontworpen, wat veel werk is
• Herontwerp van het volledige applicatielandschap
• Hoge vraag naar prestaties en beschikbaarheid voor het dataregister
• Invoering van een single point of failure dus extra niet-functionele eisen in AIC

Diagram in leesweergave